Зөфәр Хәйретдин көе
Гөлшат Зәйнашева сүзләре

Сызып ташлап мине хәтереңнән,
Оныттым дип гомер итәрсең.
Очрый калсам әгәр урамнарда,
Күрмәмешкә салышып китәрсең.

Ә мин син йөрисе юл буенда,
Гөлләр булып үрелеп үсәрмен.
Я бер моңлы җырга әверелеп,
Көн дә синең исеңә төшәрмен.

Яшьлек хатабыздыр язмышыбыз,
Ник яшибез аңа буйсынып?..
Гомер үтәр соңгы сулышкача,
Бер-беребезне яшьрен юксынып.

Ә мин син йөрисе юл буенда,
Гөлләр булып үрелеп үсәрмен.
Я бер моңлы җырга әверелеп,
Көн дә синең исеңә төшәрмен.

Сызып ташлап мине хәтереңнән,
Оныттым дип, гомер итәрсең.
Хәтрең белән түгел, бәгърең белән
Барыбер мине һаман көтәрсең.

Ә мин син йөрисе юл буенда,
Гөлләр булып үрелеп үсәрмен.
Я бер моңлы җырга әверелеп,
Көн дә синең исеңә төшәрмен.