Шамил Тимербулатов көе
Гөлшат Зәйнашева сүзләре

Очыйм дисәм, канатым бар—
Мин бит кара карлыгач.
Очып килдем яннарыңа
Бер күрергә зар булгач.

Мин бит кара карлыгач,
Канатым кыйгач-кыигач;
Канатсыз калырмын, бәгърем,
Мин синнән аерылгач.

Китсәк икәү кошлар кебек,
Кайтып ерак илләрдән,
Бергә-бергә оя корыйк,
Үреп-үреп гөлләрдән.

Мин бит кара карлыгач,
Канатым кыйгач-кыйгач;
Канатсыз калырмын, бәгърем,
Мин синнән аерылгач.

Җырлыйк дисәң, сагыш тулы,
Моң тулы күңелебез.
Кирәксә икәү бу җиргә
Моң булып түгелербез.

Мин бит кара карлыгач,
Канатым кыйгач-кыйгач;
Канатсыз калырмын, бәгърем,
Мин синнән аерылгач.