Мөфтәдин Гыйлаҗев көе
Вил Казыйханов сүзләре

Яшьлек дустым китте еракларга,
Ә мин калдым ялгыз кош сымак.

Туган ил изге ул,
Күңелдән бизми ул,
Сагындырыр әле туган як.

Икәү бергә йөргән тугайларда,
Таныш иде һәр гөл, һәр сукмак.

Төшләреңә керер,
Күз алдына килер,
Сагындыра бит ул туган як.

Оясына кайткан кошлар кебек,
Яшьлек дустың кайтыр берәр чак.

Иң газиз әнкәмдәй,
Күңелдә гел яши —
Сагындыра бит ул туган як.