Вил Усманов көе
Зәки Нури сүзләре

Китмәдең ялгыз калдырып.
Вәгъдәләр биреп киттең.
Яшәве йөрәк яндырып
Шуңа да бигрәк читен.

Юлымда — синең эзләрең,
Суымда — синең шәүлә.
Гел сине эзли күзләрем,
Син яшерен йолдыз мәллә?

Гөлләрем чәчәк аттылар,
Синең гөл — кызыл яран.
Бер йолдыз булып атылам,
Яныңа үзем барам!

Юлымда — синең эзләрең,
Суымда — синең шәүлә.
Гел сине эзли күзләрем,
Син яшерен йолдыз мәллә?

Китмәдең ялгыз калдырып,
Вәгъдәләр биреп киттең.
Яшәве йөрәк яндырып
Шуңа да бигрәк читен.

Юлымда — синең эзләрең,
Суымда — синең шәүлә.
Гел сине эзли күзләрем,
Син яшерен йолдыз мәллә?